Το παρακάτω άρθρο μαζί με το φωτογραφικό υλικό έχει αποκλειστικά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν προσφέρει τίποτα προς πώληση.

Οι καρποί

Οι καρποί

Στα οπωροπωλεία και στις αγορές βρίσκουμε σήμερα, όλων των ειδών τούς καρπούς. Τους φέρνουν από τις διάφορες χώρες του κόσμου. Οι εγχώριας προελεύσεως καρποί μεταφέρονται στις μεγάλες πόλεις με αυτοκίνητα, με σιδηρόδρομους και με αεροπλάνα. Ένα καλό διαιτολόγιο πρέπει να περιέχει και καρπούς. Η γεύση τους άλλωστε είναι τόσο ευχάριστη, πού μας αρέσει να τρώμε από αυτούς κάθε μέρα. Οι καρποί έχουν σάκχαρο και είναι προτιμότερο να τρώμε το σάκχαρο των φρούτων, παρά τη ζάχαρη πού βρίσκεται στο εμπόριο όπως οι καραμέλες.

Οι καρποί μας δίνουν ακόμα και βιταμίνες και μεταλλικά άλατα. Τα εσπεριδοειδή, λεμόνια, πορτοκάλια, μανταρίνια, γκρέιπφρουτ είναι εξαιρετικά πλούσια σε βιταμίνη C. Τα δαμάσκηνα και οι χουρμάδες δίνουν σίδηρο.

Αν τα λαχανικά είναι τα μέρη ενός φυτού, πού ποικίλλουν αναλόγως του είδους, δεν συμβαίνει το ίδιο και για τούς καρπούς. Όλοι οι καρποί είναι το περίβλημα, μέσα στο οποίο τα φυτά αποθηκεύουν τούς σπόρους τους. Όμως, αν και όλοι οι καρποί είναι περιβλήματα των σπόρων, δεν είναι όλοι σχηματισμένοι το ίδιο. Μερικοί έχουν ένα μόνο σπόρο, ενώ άλλα έχουν πολλούς. Κάθε τύπος καρπού έχει ένα όνομα. Μια ρόγα σταφυλιού περιέχει πολλούς σπόρους, πού βρίσκονται μέσα σε μια πολτώδη ουσία και όλο αυτό έχει γύρω του μια φλούδα. Το φραγκοστάφυλο και το ρόδι είναι καρποί του ιδίου τύπου.

Κανένας δεν θα σκεφτόταν να ονομάσει το σταφύλι έναν απλό καρπό. Μολαταύτα ονομάζονται έτσι οι καρποί, πού οι σπόροι τους βρίσκονται μέσα σε μια σαρκώδη ή πολτώδη ουσία. Το σταφύλι είναι απλός καρπός, όπως και το πορτοκάλι. Το ίδιο είναι και όλα τα εσπεριδοειδή, παρόλο πού η πολτώδης ουσία τους είναι διαιρεμένη σε μέρη.

Το μήλο είναι ο τύπος του καρπού με σπόρους, πού βρίσκονται μέσα στην «καρδιά» του καρπού. Στον ίδιο τύπο ανήκουν τα αχλάδια και τα κυδώνια. Μερικοί καρποί έχουν πολλούς σπόρους, συχνά περισσότερους από εκατό, όπως τα πεπόνια και τα καρπούζια, πού ή φλούδα τους είναι χοντρή.

Άλλοι καρποί, αντίθετα, δεν έχουν παρά ένα μόνο σπόρο, κλεισμένο μέσα σε ένα πυρήνα, πού οι επιστήμονες ονόμασαν δρύπες. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν το κεράσι, το βερίκοκο, το ροδάκινο, το δαμάσκηνο.

Το μούρο, εξάλλου, είναι μια ομάδα από μικρές δρύπες, και κάθε σπόρος του κλείνει ένα μικρό πυρήνα ενός μόνο σπόρου. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τη φράουλα, η οποία δεν είναι απλός καρπός, ούτε και δρύπη. Οι σπόροι της βρίσκονται στο εξωτερικό του σαρκώδους μέρους, το οποίο μπορούμε να συγκρίνουμε με ένα είδος μαξιλαράκι, πού στην επιφάνεια του είναι στερεωμένοι οι σπόροι. Μπορούμε να ονομάσουμε ακόμα πολλούς άλλους καρπούς με διαφορετικά σχήματα, που ανήκουν στην ίδια κατηγορία π.χ. το σύκο, και τον ανανά.

Η καταγωγή των καρπώνΕίπαμε παραπάνω, ότι πολλοί από τούς καρπούς έχουν εισαχθεί από διάφορα μέρη του κόσμου. Αν κοιτάξουμε το χάρτη πιο πάνω, θα δούμε ότι οι καρποί πού συλλέγονται σήμερα στον τόπο μας έχουν ξένη καταγωγή. Μόνο τα φραγκοστάφυλα κατάγονται από την σταφύλια π.χ. βρέθηκαν στον Παλαιό και στο Νέο Κόσμο.

Υπάρχουν καρποί πού εισάγονται στη χώρα μας επειδή το κλίμα μας δεν είναι κατάλληλο για τη καλλιέργειά τους, όπως οι χουρμάδες. Οι καρποί πρέπει να αποτελούσαν ένα σημαντικό μέρος της τροφής των προγόνων μας και είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο άνθρωπος των σπηλαίων έτρωγε κεράσια, μήλα και δαμάσκηνα άγρια. Οπωσδήποτε, οι καρποί πού έτρωγε, ήταν πολύ διαφορετικοί από αυτούς που αγοράζουμε σήμερα. Και μπορούμε να προσθέσουμε ότι δεν ήξερε καν ορισμένους καρπούς, πού μας αρέσουν, σήμερα, τόσο. Γιατί οι άνθρωποι κατόρθωσαν να βελτιώσουν όλα τα είδη των καρπών και να δημιουργήσουν και νέες ποικιλίες. Για να φτάσουν σε αυτό το αποτέλεσμα, ακολούθησαν τις ίδιες μεθόδους, όπως και στα λαχανικά.

Για να βελτιώσουν τούς καρπούς, οι κηπουροί χρησιμοποίησαν ακόμα διασταυρώσεις ανάμεσα σε διαφορετικές ποικιλίες. Πολλές από τις ποικιλίες πού βλέπουμε στο χάρτη δημιουργήθηκαν κατά τον ίδιο τρόπο. Είναι φυτά νοθογενή.

Ορισμένοι καρποί έγιναν από διασταυρώσεις διαφορετικών ποικιλιών. Με τον τρόπο αυτόν ο Λούθηρος Μπούρμπανκ κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα είδος ροδάκινου με λεία και γυαλιστερή φλούδα, διασταυρώνοντας το δαμάσκηνο και το βερίκοκο.

Ένα είδος εσπεριδοειδή καρπού προέρχεται από τη διασταύρωση του γλυκού πορτοκαλιού και τού πικρού νεραντζιού. Δυστυχώς δεν κατόρθωσαν τίποτα, διασταυρώνοντας διαφορετικά είδη. Κανένας δεν κατόρθωσε να διασταυρώσει το μήλο με το αχλάδι. Αλλά αυτή η αποτυχία δεν θα εμποδίσει τις προσπάθειες. Ένας καινούργιος καρπός είναι μια δημιουργία, όπως και μια καινούργια μηχανή. Αυτός, πού τον παρουσιάζει παίρνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και η καινούργια ποικιλία σημειώνεται στους γεωπονικούς καταλόγους.

Οι τόποι της παραγωγής των καρπών βρίσκονται συχνά, πολλοί μακρυά από τους τόπους τής καταναλώσεως. Για αυτό επιταχύνουν τη μεταφορά τους με αυτοκίνητα ψυγεία. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις, τα φρούτα στέλνονται, όταν είναι ακόμα πράσινα και όταν φτάσουν στον τόπο καταναλώσεως, χρησιμοποιούν μέσα, που επιταχύνουν την ωρίμανσή τους.

539