Κατασκευή του αίθριου

Πρώτα από όλα, το έδαφος που θα στηθεί το αίθριο πρέπει να είναι στερεό. Εφόσον είναι συμπαγές και αρκετά επίπεδο, μπορεί να πλακοστρωθεί. ΠΛΑΚΟΣΤΡΩΣΗ. Τοποθετήστε απλά τις τσιμεντόπλακες ή τις μαλτεζόπλακες πάνω σε ένα καλά πατημένο και ισοπεδωμένο στρώμα χοντρής άμμου, πάχους 8 εκατοστών. Για να καθίσουν καλά στη θέση τους, χτυπήστε τις ελαφρά με την ξύλινη λαβή ενός σφυριού. Με το σφυρί, ένα σκαρπέλο και λίγη επιδεξιότητα μπορείτε επίσης να κόψετε τις μεγάλες πλάκες σε μικρότερα κομμάτια. Καλό είναι να τοποθετήσετε τις πλάκες δίπλα δίπλα, χωρίς να αφήσετε κενό ανάμεσά τους, που θα χρειαστεί να το γεμίσετε με ρευστό κονίαμα. Μπορείτε, όμως, να αφήσετε μερικές "θέσεις" κενές, που θα τις γεμίσετε με χώμα και θα φυτέψετε κρεμοκλαδή χαμηλά φυτά που αγαπούν τον ήλιο. ΑΚΑΝΟΝΙΣΤΗ ΠΛΑΚΟΣΤΡΩΣΗ. Στην ακανόνιστη πλακόστρωση θα χρησιμοποιήσετε για υπόστρωμα ένα μείγμα αποτελούμενο από τρία μέρη χοντρή άμμο και ένα μέρος τσιμέντο. Το πάχος του υποστρώματος πρέπει να είναι 2,5 με 5 εκατοστά ώστε οι πλάκες, φωλιάζοντας, να δημιουργήσουν μιαν επίπεδη επιφάνεια. Μπορεί, επίσης, να χρειαστεί να προσαρμόσετε κατάλληλα το πάχος του υποστρώματος σε μερικά σημεία, ώστε να εξομαλύνετε τις ανωμαλίες του εδάφους (ή της πλακόστρωσης, αν η επιλογή των πλακών έγινε εντελώς στην τύχη). Αν το έδαφος μπορεί να παραμείνει όπως είναι, τόσο το καλύτερο. Ωστόσο, αν πρέπει να το σκάψετε για να διορθώσετε τις ανωμαλίες του ή να του δώσετε κάποια κλίση - αρχίζοντας από τον τοίχο ή το σπίτι - για να φεύγουν τα νερά της βροχής, φροντίστε να το σκάψετε επιφανειακά για να παραμείνει συμπαγές. Αν το σκάψετε υπερβολικά και πολύ βαθιά, θα γίνει πολύ αφράτο και θα διογκωθεί ενώ, παράλληλα, η πλακόστρωση θα γίνει πολύ πιο δύσκολη. Πολλοί προτείνουν για υπόστρωμα στα αίθρια συμπιεσμένη σκουριά, δοκάρια, χαλίκι ή άλλα παρόμοια υλικά. Ωστόσο, όταν το αίθριο προορίζεται για συνηθισμένη οικογενειακή χρήση, όταν το έδαφος είναι συμπαγές ή όταν δεν υπάρχουν μεγάλες ανωμαλίες, κανένα από αυτά τα υλικά δεν είναι απαραίτητο. Μερικές φορές, ωστόσο, όταν η επιφάνεια του εδάφους είναι αρκετά ανώμαλη, χρειάζεται να ισοπεδωθεί προτού χτιστεί το αίθριο. Στις περιπτώσεις αυτές, η σκουριά μπορεί να φανεί χρήσιμη. Αν τη χρησιμοποιήσετε, πατήστε την καλά και προτού τοποθετήσετε τις πλάκες, καλύψτε την με κοσκινισμένο χοντρό αμμοχάλικο. Εφόσον η ισοπέδωση και το τελείωμα του υποστρώματος είναι ικανοποιητικά, μπορεί να μη χρειαστεί να προσθέσετε άμμο. Όπως πάντα, ακολουθήστε το αισθητήριο σας και μην μπλεχτείτε σε πολύπλοκες δουλείες. ΣΥΝΑΡΜΟΓΗ. Έχετε υπόψη σας ότι το κονίαμα που μπαίνει στις συναρμογές πρέπει, κατά γενικό κανόνα, να είναι στεγνό. Στρώστε το κονίαμα (τρία μέρη ψιλή άμμο και ένα μέρος τσιμέντο) με βούρτσα για συναρμογές, αφήνοντας την υγρασία του εδάφους να το διαποτίσει και να το στερεοποιήσει. Το στεγνό κονίαμα στρώνεται πολύ πιο εύκολα και ομοιόμορφα ανάμεσα στις πλάκες του δαπέδου, καλύπτοντας τα ανεπιθύμητα κενά, χωρίς να αφήνει σημάδια από τσιμέντο πάνω στην πέτρα. Προτού αρχίσετε, βεβαιωθείτε ότι έχετε αρκετά χαρτόνια, σακιά ή χοντρά φύλλα πλαστικού για να σκεπάσετε την πλακόστρωση, όταν τελειώσετε τη συναρμογή της, εφόσον υπάρχει κίνδυνος βροχής ή παγετού. ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΛΑΚΩΝ. Ο τρόπος που τοποθετούνται οι πλάκες είναι πολύ απλός. Αποφεύγετε, όσο είναι δυνατό, να σηκώνετε τις μεγάλες τετράγωνες πλάκες. Θα τις μεταφέρετε πολύ πιο εύκολα, μέχρι την οριστική τους θέση, αν τις κυλήσετε μια μια στο έδαφος, γυρίζοντας τις πάνω στις πλευρές τους. Προτιμήστε τις τετράγωνες πλάκες που οι διαστάσεις τους δεν ξεπερνούν τα 60 Χ 60 εκατοστά: δουλεύονται ευκολότερα και δημιουργούν το καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Μπορείτε, επίσης, να διαλέξετε και άλλα γεωμετρικά σχήματα. Αντισταθείτε, όμως, όσο μπορείτε στον πειρασμό να χρησιμοποιήσετε πλάκες με διαστάσεις 90 Χ 60 εκατοστά: είναι πολύ βαριές, πιάνονται δύσκολα και, πολύ συχνά, μετά την τοποθέτησή τους, δεν φαίνονται όμορφες. ΑΛΦΑΔΙΑΣΜΑ. Το δάπεδο πρέπει να έχει πάντα μια μικρή κλίση που θα αρχίζει από το σπίτι. Θα πετύχετε τη σωστή κλίση αν, αλφαδιάζοντας, η μισή φυσαλίδα βρίσκεται έξω από τη στάθμη. Ωστόσο, όταν αλφαδιάζετε το δάπεδο εγκάρσια, η φυσαλίδα πρέπει να βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο - εκτός αν συντρέχουν ειδικοί λόγοι. Στην περίπτωση αυτή, η κλίση του αίθριου θα αρχίζει από τη μια πλαϊνή πλευρά του και θα καταλήγει στην άλλη. Θυμηθείτε ότι το επίπεδο που γίνεται αίθριο θα πρέπει να αρχίζει από το σημείο που βρίσκεται κάτω από το στρώμα της μόνωσης του σπιτιού - διαφορετικά, όλη η υγρασία θα μεταφέρεται μέσα στο σπίτι, με αποτέλεσμα τα δωμάτια να γίνουν υγρά. Για να πετύχετε τη σωστή κλίση και το αλφάδιασμα, χρησιμοποιήστε το αλφάδι μαζί με ένα ίσιο μαδέρι, δηλαδή ένα αρκετά γερό κομμάτι ξύλο με διαστάσεις 150 - Χ 10 Χ 5 εκατοστά περίπου. Έτσι, το μαδέρι θα είναι αρκετά μακρύ για να είναι πρακτικά εύχρηστο και αρκετά χοντρό για να εξασφαλίζει την απαραίτητη ακαμψία και ακρίβεια. Θα τοποθετήσετε το αλφάδι πάνω σε αυτό το μαδέρι για να ελέγχετε, καθώς προχωράτε, την κατασκευή της πλακόστρωσης, χρησιμοποιώντας το καβαλικευτά πάνω στις κυριότερες πλάκες. Για να τοποθετήσετε τις ακανόνιστες πλάκες πρέπει να χρησιμοποιήσετε για "οδηγό" τις κυριότερες. Οι αρκετά μεγάλες, ολόκληρες πλάκες δεν χρειάζονται οδηγό, επειδή το μέγεθος τους επιτρέπει το διαδοχικό αλφάδιασμα τους σε σχέση με τις γειτονικές τους. Οι πέτρες της ακανόνιστης πλακόστρωσης, όμως, έχουν τέτοια ποικιλία διαστάσεων ώστε είναι πολύ δύσκολο - και συχνά ακατόρθωτο - να τις αλφαδιάσει κανείς ανεξάρτητα. Τοποθετήστε αρχικά μερικές από τις πλάκες κοντά στο σπίτι για να βρείτε την κατάλληλη κλίση. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας το μαδέρι και το αλφάδι, τοποθετήστε τις κυριότερες από τις υπόλοιπες σε μερικά στρατηγικά σημεία. Θα καταλάβετε τώρα γιατί το μαδέρι πρέπει να είναι αρκετά μακρύ: επιτρέπει να υπάρχει αρκετή απόσταση ανάμεσα στις κυριότερες πλάκες, ώστε το αλφάδιασμα να γίνει με επιτυχία - αρχικά ανάμεσα στις πλάκες-οδηγούς και στη συνέχεια ανάμεσα στις υπόλοιπες. Εάν ανάμεσα στις κυριότερες πλάκες το δάπεδο κάτω από το μαδέρι είναι επίπεδο, τότε όλο το αίθριο θα είναι ομαλό. Το αλφάδι, με ή χωρίς το μαδέρι, χρησιμοποιείται επίσης για να ελέγχεται συνέχεια η κλίση του κατασκευαζόμενου αίθριου προς τα εμπρός και προς το πλάι, καθώς και, κάπου κάπου, η κλίση των ανεξάρτητων πλακών. Ρίχνετε προοδευτικά το υπόστρωμα από άμμο και τσιμέντο και στερεώνετε τις πλάκες χτυπώντας τις ελαφρά με την κοντή λαβή ενός σφυριού. ΚΑΠΑΚΙΑ ΦΡΕΑΤΙΩΝ. Τις περισσότερες φορές ξεφυτρώνουν εκεί που είναι εντελώς ανεπιθύμητα - δηλαδή, στη μέση του αίθριου. Πολύ συχνά, για να τα καμουφλάρουν χρησιμοποιούν κάποια γλάστρα ή ακόμα κάποια μικρή δεξαμενή ή ένα ηλιακό ρολόι. Ωστόσο, αυτό δεν χρησιμεύει σε τίποτα απολύτως! Αντίθετα, αντί να κρύβει το καμουφλαρισμένο αντικείμενο τραβά την προσοχή επάνω του. Στους κανονικούς κήπους τα φρεάτια μπορούν να κρυφτούν πολύ πιο εύκολα, με την κατάλληλη διαμόρφωση της βλάστησης που τα περιβάλλει. Τα φρεάτια που βρίσκονται στη μέση του γκαζόν μπορούν να καλυφθούν από παρτέρια λουλουδιών. Έτσι, το φρεάτιο κρύβεται κάτω από τη βλάστηση των φυτών. Για τη δουλειά αυτή κατάλληλα είναι διάφορα οριζοντιόκλαδα φυτά, όπως κυδωνίαστρα και άλλα. Τα φρεάτια στα αίθρια με ακανόνιστη πλακόστρωση δημιουργούν διαφορετικά προβλήματα. Η λύση, ωστόσο, είναι εύκολη. Συνεχίστε την πλακόστρωση μέχρι το φρεάτιο, έτσι ώστε αυτό να βρεθεί σε χαμηλότερο επίπεδο. Στη συνέχεια, κατασκευάστε μια απλή μεταλλική πλάκα στο μέγεθος του φρεατίου, με τρόπο που να εφαρμόζει απόλυτα και να βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με το επίπεδο. Τοποθετήστε αυτό το κάλυμμα πάνω στο φρεάτιο και στρώστε το με ακανόνιστη πλακόστρωση, ρίχνοντας στις συναρμογές το συνηθισμένο κονίαμα. Έτσι, οι πλάκες της πλακόστρωσης, πάνω στο υπόστρωμα από άμμο και τσιμέντο, θα δημιουργούν με τις άκρες του καλύμματος του καπακιού ένα ενιαίο επίπεδο. Καθώς θα πλακοστρώνετε το κάλυμμα, τοποθετήστε στις άκρες του, ανάμεσα στις πλάκες, δυο λαβές από σύρμα: μόλις στερεοποιηθεί το κονίαμα, οι λαβές αυτές θα σας επιτρέπουν να ανασηκώνετε το κάλυμμα όταν θα πρέπει να επιθεωρήσετε το φρεάτιο. Παρόλο που το ορθογώνιο σχήμα του καπακιού θα διακρίνεται πάντα, η ακανόνιστη πλακόστρωση του καλύμματος του θα εναρμονίζεται με την πλακόστρωση που το περιβάλλει και, το σπουδαιότερο, το αίθριο θα παραμείνει ανοιχτό και ελεύθερο. ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΣΥΝΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΩΝ. Ο συνδυασμός διαφορετικών μορφών κάνει πάντοτε ένα αίθριο ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Η ακανόνιστη πλακόστρωση το επιτυγχάνει αυτό από μόνη της, άλλα μέχρι ένα ορισμένο σημείο. Αν στην ακανόνιστη πλακόστρωση ενσωματωθούν διαφορετικές συνθέσεις ή διακοσμητικά σχέδια από το ίδιο ή και από εντελώς αντίθετο υλικό, το ενδιαφέρον αυξάνει. Πρώτα από όλα θα πρέπει να προσδιορίσετε το σχέδιο. Ακολουθώντας το, θα μπορέσετε εύκολα να δημιουργήσετε πρωτότυπα σχήματα, χαράζοντας τα, καθώς θα προχωράτε την πλακόστρωση. Η προσαρμοστικότητα της ακανόνιστης πλακόστρωσης αφήνει μεγάλα περιθώρια, επειδή ευνοεί τη δημιουργία αίθριων με ακανόνιστο ή ακαθόριστο περίγραμμα, με συνέπεια να αποφεύγεται η στατική εντύπωση. Το αποτέλεσμα μπορεί να γίνει ακόμα πιο εντυπωσιακό αν χρησιμοποιήσετε διαφορετικό υλικό, αν δηλαδή τοποθετήσετε εδώ και εκεί βότσαλα ή γρανίτη. Καταβρέξτε την επιφάνεια του υποστρώματος που θα μπήξετε τα βότσαλα, ώστε να μπορέσετε να τα τοποθετήσετε χωρίς δυσκολία. Κατόπιν, περνώντας το μαδέρι από πάνω τους, θα τα ισοπεδώσετε φέρνοντας τα στο ίδιο επίπεδο με τις υπόλοιπες πλάκες. Προσέξτε πολύ τα χρώματα. Προτιμήστε τους ουδέτερους τόνους, ιδιαίτερα όταν ο χώρος είναι περιορισμένος. Μερικές πλάκες με χτυπητά χρώματα δύσκολα συνδυάζονται μεταξύ τους, κυρίως όταν δημιουργούν έντονες αντιθέσεις. Οι ουδέτεροι τόνοι δεν ενοχλούν ποτέ, ενώ ζωντανεύουν εύκολα με ανεπαίσθητες αντιθέσεις - για παράδειγμα, με την παρεμβολή μιας λίγο πιο σκούρας πλάκας σε μια συνηθισμένη, τετράγωνη ή ακανόνιστη πλακόστρωση - ή με φυτά στη μέση ή στις παρυφές του αίθριου. Αφήστε μερικά στρατηγικά σημεία του αίθριου χωρίς πλάκες, για να δημιουργήσετε υποδοχές και θυλάκους όπου θα βάλετε φυτά. Φυτέψτε τα μεγάλα φυτά κοντά στους τοίχους του σπιτιού, ενώ τους θάμνους και τα αναρριχητικά στις πλαϊνές πλευρές του αίθριου. Μπορείτε, επίσης, να δημιουργήσετε αντίθεση με το δάπεδο μπήγοντας κομμένους κορμούς δέντρων στο έδαφος ή στα παρτέρια των λουλουδιών, όπου θα χρησιμοποιηθούν σαν μονοπάτι για πέρασμα. Προσέξτε, ωστόσο, καθώς θα περπατάτε πάνω στα βότσαλα ή τους κορμούς όταν βρέχει, επειδή γλιστράνε. Μπορείτε, ακόμα, να καλύψετε μερικές μεριές με χαλίκι - θα πρέπει όμως να τις διευθετήσετε κατάλληλα, ώστε να μην το διασκορπίζουν όσοι περπατούν απρόσεκτα. Ομορφότερα, ωστόσο, είναι τα βότσαλα και οι κροκάλες, που έχουν το πλεονέκτημα να μη διασκορπίζουν τόσο εύκολα όσο το χαλίκι. Μέσα σε αυτούς τους χώρους, τους στρωμένους με χαλίκι, μπορείτε να τοποθετήσετε μερικές πλάκες σαν βήματα ή να φτιάξετε διάφορα σχήματα με χρωματιστά τούβλα. Το αποτέλεσμα θα είναι ελκυστικό. ΑΝΙΣΟΥΨΗ ΕΠΙΠΕΔΑ. Τα διαφορετικά επίπεδα δημιουργούν πρόσθετο ενδιαφέρον. Μερικές φορές, η λύση αυτή επιβάλλεται από τη διαμόρφωση του εδάφους. Σε διαφορετική περίπτωση βεβαιωθείτε ότι υπάρχει ο απαραίτητος χώρος. Τα ανισοϋψή παρτέρια - συχνά πολύτιμα για όσους δεν μπορούν να σκύψουν εύκολα - καθώς και οι μικρές λίμνες ή κρήνες, που γύρω τους μπορεί κανείς να καθίσει, δεν είναι μόνο ευχάριστα στο μάτι, άλλα και πολύ πρακτικά. ΑΝΤΕΡΕΙΣΜΑΤΑ. Όταν το έδαφος είναι πολύ κατηφορικό, ίσως χρειαστεί να κατασκευάσετε στην άκρη του έναν τοίχο αντιστήριξης, ώστε το δάπεδο να μην έχει μεγάλη κλίση. Έτσι θα φυτέψετε φυτά που χρησιμοποιούμε στους βραχόκηπους ή κρεμοκλαδη φυτά για να σκεπάσετε τα πλαϊνά και την κορυφή του τοίχου και θα κατασκευάσετε σκαλοπάτια που θα οδηγούν στο χαμηλότερο επίπεδο. Τα σκαλοπάτια, όμως, θα πρέπει να αποτελούν τμήμα του αίθριου ή να επεκτείνονται πίσω του; Και οι δυο περιπτώσεις έχουν τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητές τους. Τα σκαλοπάτια μέσα στο αίθριο είναι συμμετρικά, εξοικονομούν χώρο για τον κήπο και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να χρησιμεύσουν για καθίσματα. Η κατασκευή τους εξαρτάται πρωτίστως από το αν υπάρχει ο απαραίτητος χώρος.