Το παρακάτω άρθρο μαζί με το φωτογραφικό υλικό έχει αποκλειστικά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν προσφέρει τίποτα προς πώληση.

Κάλυψη και πότισμα

Κάλυψη και πότισμα

To νερό είναι απαραίτητο για τα φυτά και ένας κήπος είναι απίθανο να ευδοκιμήσει αν του χορηγείτε τυχαίες ποσότητες από το πολύτιμο αυτό υγρό. Ο βασικός κανόνας είναι να ποτίζετε τα φυτά όταν το χρειάζονται περισσότερο: στα κρίσιμα στάδια της ανάπτυξης τους.

Το πότισμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν σπέρνονται οι σπόροι, μετά όταν βλασταίνουν και αναπτύσσονται. Σε ξηρό καιρό, τα αναπτυγμένα φυτά χρειάζονται περιστασιακό αλλά άφθονο πότισμα, ειδικά όταν ανθίζουν.

Αν και μερικές ποικιλίες χρειάζονται περισσότερο πότισμα από άλλες, η σταθερή ποσότητα είναι 9 λίτρα ανά μεγάλο φυτό, που πρέπει να το ρίχνετε αργά. Εάν δεν είστε σίγουροι ότι τα φυτά ποτίζονται ικανοποιητικά, ελέγξτε το γύρω έδαφος. Πρέπει να είναι υγρό σε βάθος τουλάχιστον 7-10 εκ. κάτω από την επιφάνεια. Προσπαθήστε να ποτίζετε αργά το απόγευμα, ώστε να παραμένει το έδαφος υγρό στη διάρκεια της νύχτας, πριν ο ήλιος εξατμίσει την υγρασία.

Μπορείτε να ποτίζετε τις πρασιές με τα άνθη με ποτιστήρι, αλλά χρειάζεται υπομονή για να κάνετε το ίδιο με ένα θάμνο ή με το γρασίδι, εδώ χρειάζεται μάνικα, με οποιαδήποτε από την ευρεία ποικιλία διατάξεων ραντίσματος, ή ένα σύστημα τεχνητής βροχής.

Οι μέθοδοι ποτίσματος καθορίζονται επίσης από τις καιρικές συνθήκες. Πολλοί κηπουροί αντιμετωπίζουν σήμερα έλλειψη νερού και χρεώσεις για την προμήθειά του, καθώς επίσης και διάφορα μέτρα των αρχών για τη χρήση του νερού. Μελετήστε αυτούς τους παράγοντες και, αν αποφασίσετε να καλλιεργήσετε λιγότερα φυτά, επιλέξτε αυτά που ταιριάζουν καλύτερα στις συγκεκριμένες συνθήκες που επικρατούν στον κήπο σας. Το νερό της βροχής είναι γενικά το πιο καλό για τα φυτά και απαραίτητο για τα ασβεστόφοβα, όπως είναι τα ροδόδεντρα.

Είναι εύκολο να μαζέψετε βρόχινο νερό σε βαρέλια με σωλήνες υδρορρόης από τη στέγη. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το νερό της βρύσης ή νερό από πλύσιμο, εκτός αν περιέχει βλαβερά χημικά ή λευκαντικά.

Για περιορισμό του ποτίσματος, μπορείτε να αποφύγετε την ξήρανση του εδάφους με κάλυψη του εδάφους γύρω από τα φυτά. Αυτό γίνεται με την επίστρωση ενός «σκεπάσματος» από οργανική ύλη πάνω στο έδαφος, που βοηθά στη συγκράτηση της υγρασίας. Προφανώς, δεν είναι λογικό να τοποθετήσετε αυτό το στρώμα πάνω από ξηρό έδαφος και η κάλυψη πρέπει να γίνει κατά τη διάρκεια των πιο υγρών μηνών της άνοιξης και του φθινοπώρου. Ένα επιπλέον πλεονέκτημα της κάλυψης αυτής, ειδικά την άνοιξη, είναι ότι βοηθά στην καταπολέμηση των ζιζανίων στερώντας τους τον αέρα. Η κάλυψη γίνεται συνήθως γύρω από δέντρα, θάμνους και πολυετή ποώδη κι όχι γύρω από ετήσια φυτά. Η τεχνητή κοπριά αποτελεί καλή κάλυψη, όπως και η καλά χωνεμένη κοπριά, ενώ πολύ αποτελεσματικά είναι επίσης ο αποσυντεθειμένος λυκίσκος, η τεχνητή κοπριά από μανιτάρια και ο κονιοποιημένος φλοιός δέντρων. Ωστόσο το καλύτερο υλικό κάλυψης είναι πιθανότατα το φυλλόχωμα.

Το ιδανικό φυλλόχωμα αποτελείται από μικρά φύλλα, όπως αυτά της οξιάς, της μουρτζιάς και της βελανιδιάς, τα οποία έχουν αποσυντεθεί σε τεχνητή κοπριά· τα σκληρά φύλλα με τις πολύ σκληρές νευρώσεις πρέπει πρώτα να κοπούν σε κομμάτια. Το φυλλόχωμα αποτελεί επίσης άριστο βελτιωτικό του εδάφους, ειδικά για την τριανταφυλλιά και άλλους θάμνους.

Ο αποσυντεθειμένος φλοιός αποτελεί εξαιρετικά, καλό υλικό κάλυψης, χρησιμοποιήστε τον για να αναδείξετε τα πιο μεγάλα και εντυπωσιακά φυτά. Αποσυντίθεται αργά, αλλά ίσως χρειάζεται αντικατάσταση του 50% του όγκου του κάθε εποχή.

Απλώστε με το χέρι ένα στρώμα τεχνητής κοπριάς ή φυλλοχώματος γύρω από τα μικρότερα ποώδη φυτά, για να συγκρατήσετε την υγρασία και να πνίξετε τα ζιζάνια γύρω από τις ρίζες.

Ένα κλουβί 1x1 μ. φτιαγμένο από συρματόπλεγμα γύρω από τέσσερα ξύλινα κολονάκια, είναι ο καλύτερος τρόπος δημιουργίας φυλλοχώματος. Το γεμίζετε με φύλλα και τα ποτίζετε ελαφρά από καιρό σε καιρό και, περιστασιακά, σκορπίζετε σκόνη τεχνητής κοπριάς πάνω από το σωρό των φύλλων που μαζεύετε.

Πολλά φυτά ανέχονται τον ξηρό με πλήρη ηλιοφάνεια καιρό και ανάμεσά τους είναι οι θάμνοι όπως ο κίστος (κουνουκλιά), ο κύτισος, η λοβάντουλα (λεβάντα), η σαντολίνα και ο ροσμαρίνος (δεντρολίβανο). Στα πολυετή ποώδη περιλαμβάνονται η νεπέτα, η λιναρία, η αρτεμισία, η αουμπριέτα και το βερμπάσκο. Ανθεκτικά είναι επίσης μερικά αλπικά και βότανα.

457