Το παρακάτω άρθρο μαζί με το φωτογραφικό υλικό έχει αποκλειστικά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν προσφέρει τίποτα προς πώληση.

Διαίρεση των φυτών

Διαίρεση των φυτών

Τα περισσότερα πολυετή ποώδη φυτά και πολλοί θάμνοι δεν μπορούν να πολλαπλασιαστούν εύκολα με σπόρο. Πολλά σύγχρονα είναι υβρίδια, οπότε είτε δεν παράγουν σπόρους είτε τα φυτά από σπόρους δε θα μοιάζουν στους γονείς τους άλλα στα προγονικά τους είδη.

Ως ικανοί κηπουροί όμως, δεν απελπίζεστε από το κόστος της φύτευσης πολυετών και θάμνων στον κήπο σας. Μετά την εγκατάσταση των φυτών, θα είστε στην ευχάριστη θέση να τα πολλαπλασιάζετε με μια απλή μέθοδο - τη διαίρεση (χώρισμα).

Κατά το λήθαργο των ψυχρών μηνών, πολλά φυτά έχουν αποταμιεύσει θρεπτικά συστατικά και πρώτες ύλες στις ρίζες και στους βλαστούς τους, και τα σχετικά μακρόβια φυτά έχουν την ικανότητα να αναγεννήσουν τα όργανα τους από τις ρίζες και τους βλαστούς. Οι κηποκόμοι εκμεταλλεύονται αυτή την ικανότητα αποθήκευσης και αναγέννησης για να πολλαπλασιάσουν αυτά τα φυτά.

Η καλύτερη περίοδος για τη διαίρεση είναι η άνοιξη, όταν οι βλαστοί και οι ρίζες είναι έτοιμα να δώσουν τη νέα αύξηση μετά το λήθαργο, η το φθινόπωρο, όταν η αύξηση επιβραδύνεται.

Πολλά πολυετή ποώδη φυτά, σχηματίζουν μια πυκνή τούφα από βλαστούς και ρίζες που εκκινούν από έναν κεντρικό πυρήνα. Αυτή η τούφα είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για διαίρεση.

Η μορφή ανάπτυξης των διάφορων φυτών ποικίλλει, άλλα, κατά κανόνα, όταν η τούφα των πολυετών ποωδών φυτών έχει διάμετρο 15εκ., μπορει να διαιρεθεί και να δώσει έως δέκα νέα φυτά. Αν το κέντρο της τούφας είναι γέρικο και συρρικνωμένο, μπορείτε να το πετάξετε, γιατί πιθανότατα δε θα δώσει νέα βλάστηση.

Οι νεαροί βλαστοί στην περίμετρο μπορούν να φυτευτούν για να δώσουν νέες ανθήρες τούφες. Μπορούν επίσης να διαιρεθούν τα φυτά με ρίζωμα, όπως η ίριδα, η με ριζοκονδυλους, όπως η ντάλια. Οι κονδυλοφόροι δεν έχουν θαλάμους και θα πρέπει να διαιρεθούν έτσι, ώστε κάθε τμήμα τους να περιλαμβάνει τμήμα του βλαστού του μητρικού φυτού. Το ρίζωμα δεν είναι πάρα σαρκώδης υπόγειος βλαστός και μπορεί να χρησιμεύσει για τον πολλαπλασιασμό της ίριδας. Οι ίριδες πρέπει να διαιρούνται κάθε τέσσερα χρόνια, μετά την ανθοφορία.

Όταν ξεριζώνετε κονδύλους και ριζώματα, εξετάζετε τα προσεκτικά, γιατί τα σαρκώδη αυτά όργανα είναι ευπρόσβλητα από εχθρούς και ασθένειες.

Τα ριζώματα και τους κονδύλους που παρουσιάζουν σημάδια βλάβης μην τα πετάτε αμέσως. Συχνά μπορείτε να τα σώσετε με την κατάλληλη αντιμετώπιση της βλάβης. Κόψτε το σάπιο τμήμα και εφαρμόστε στις πληγές και στις εκτεθειμένες επιφάνειες ξηρό μυκητοκτόνο με βάση το χαλκό, όπως η βορδιγαλα σκόνη.

Η διαίρεση μιας παλιάς τούφας δεν προσφέρει μόνο το πλεονέκτημα του πολλαπλασιασμού των φυτών. Αποτελεί επίσης μια διαδικασία ανανέωσης, γιατί, αν τα νέα φυτά που προκύπτουν από διακόρευση φυτευτούν σε καλά προετοιμασμένο έδαφος, θα δώσουν πλουσιότερη ανθοφορία από το μητρικό φυτό. Νέο, άφθονο φύλλωμα θα αναπτυχθεί όταν απομακρυνθούν οι γηραιότεροι και άσχημοι βλαστοί και τα φυτά με εξαντλημένους πυρήνες.

Μετά τη διαίρεση των πολυετών ποωδών φυτών, οι κηπουροί μπορεί να βρεθούν με περισσότερα φυτά από όσα χρειάζονται, άλλα ακόμη κι αυτό αποτελεί πλεονέκτημα. Φίλοι τους κηπουροί θα δεχτούν με χαρά να φυτέψουν στον κήπο τους τα πλεονάζοντα φυτά.

396