Το ιδανικό έδαφος κήπου είναι το πηλώδες, ένα μείγμα αμμώδους, αργιλώδους και χούμου. Όσο πιο σκοτεινόχρωμο είναι τόσο περισσότερο χούμο περιέχει. Η καλλιέργεια του ασβεστώδους εδάφους μπορεί να αποδειχτεί δύσκολη. Αποστραγγίζει ελεύθερα και το επιφανειακό στρώμα είναι ρηχό και φτωχό σε θρεπτικά συστατικά. Η τύρφη ή ο χούμος βελτιώνουν την υφή και μειώνουν την αλκαλικότητα. Το αργιλώδες έδαφος είναι κολλώδες και κορρένυται εύκολα σε νερό. Είναι πλούσιο, αλλά πρέπει να στραγγίζεται και να γίνει πιο ελαφρύ με συστηματικό σκάψιμο και με την προσθήκη τεχνητής κοπριάς.
Πριν αρχίσετε τη σχεδίαση του κήπου σας, είναι σημαντικό να κατανοήσετε τις μεγάλες κατηγορίες των τύπων εδάφους. Πρώτα, παρατηρήστε τα φυτά που ευδοκιμούν στην περιοχή σας θα σας δώσουν μια καλή ένδειξη για τον τύπο του εδάφους που, πιθανότατα, θα βρείτε στον κήπο σας. Στη συνεχεία, κάντε μια ανάλυση του εδάφους του κήπου σας. Με αυτό τον τρόπο δε θα απογοητευτείτε από την προσπάθεια να καλλιεργήσετε φυτά που είναι ακατάλληλα και δε θα σπαταλήσετε χρήματα για την αγορά τους.
Ανάλυση του εδάφους. Ο απλούστερος τρόπος για να ελέγξετε το έδαφος του κήπου σας είναι να τοποθετήσετε ένα δείγμα σε γυάλινο δοχείο με νερό, να το ανακινήσετε και να το αφήσετε να κατακαθίσει. Έτσι μπορείτε να δείτε τις ποσότητες άμμου (που καθιζάνει στον πυθμένα) και αργίλου (το ανώτερο στρώμα) που περιέχει. Ο χούμος συνήθως επιπλέει στην επιφάνεια του νερού.Μια άλλη απλή δοκιμή για τον προσδιορισμό του τύπου του εδάφους είναι να πιέσετε ένα σβόλο εδάφους στα χέρια σας. Αν διατηρήσει τη συνοχή του, είναι κολώδες και φαίνεται γυαλιστερό, είναι αργιλώδες. Αν δε διατηρήσει τη συνοχή του, ακόμη και υγρό, είναι αμμώδες. Αν σχηματίζει ένα μαλακό, συνεκτικό σβόλο με ομοιόμορφη αν και εύθρυπτη υφή, πρόκειται για το καλύτερο μείγμα.Το καλά καλλιεργημένο, ομοιόμορφης υφής, εύθρυπτο έδαφος χαρακτηρίζεται ως πηλώδες και είναι σημαντικό να υπάρχει σε υψηλή αναλογία, προκειμένου τα φυτά να αναπτυχθούν όσο το δυνατόν καλύτερα. Η περιορισμένη ανάπτυξη μπορεί να οφείλεται και στο φτωχό έδαφος. Για να δημιουργήσουμε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες ώστε να ευδοκιμήσουν τα φυτά, πρέπει να ενσωματώνουμε τακτικά τεχνητή κοπριά στις κλίνες του κήπου και να προσθέτουμε κοπριά και λιπάσματα για να ανανεώνουμε τα θρεπτικά στοιχεία στο έδαφος.
Τεχνητή κοπριά και χούμος. Η τεχνητή κοπριά (κομπόστα) είναι αποσυντεθειμένη οργανική ουσία· ο χούμος είναι μια πλούσια μορφή της που ποτέ δεν αποσυντίθεται πλήρως. Μαζί, τεχνητή κοπριά και χούμος αποτελούν την κύρια φυσική πηγή αζώτου, ενός ζωτικού θρεπτικού στοιχείου για τα φυτά. Η προσθήκη κομπόστας σε βαρύ αργιλώδες έδαφος μπορεί να καταστήσει την άργιλο ελαφρότερη, ενώ το αμμώδες έδαφος μπορεί να αποκτήσει όγκο και να συγκρατεί περισσότερο νερό.
Αερισμός του εδάφους. Η τεχνητή κοπριά και ο χούμος συμβάλλουν επίσης στον αερισμό του εδάφους. Ένας άλλος παράγοντας που βοηθά στον αερισμό είναι ο γεωσκώληκας. Οι γεωσκώληκες τρώνε την αποικοδομούμενη οργανική ουσία και ταυτόχρονα καταπίνουν έδαφος, βοηθώντας έτσι στον αερισμό του. Επίσης, μεταφέρουν οργανική ουσία μέσα στις στοές τους, όπου αποσυντίθεται ταχύτερα απ ότι στην επιφάνεια.
Πηλώδες - μείγμα άμμου, αργίλου και χούμου, το καλύτερο έδαφος για την κηπουρική. Ιδανικό για τα περισσότερα φυτά. Αν είναι όξινο, είναι επίσης καλό και για ερεικώδη φυτά, όπως ο αρβούτος, η καμέλια, η πιερίδα, το ροδόδεντρο και το τρίλιο.
Ασβεστώδες - τείνει να είναι ξηρό και φτωχό σε ορισμένα θρεπτικά στοιχεία, αλλά στραγγίζει ελεύθερα και είναι αλκαλικό. Κατάλληλο για την αλθαία, τη βουδλέια, τον κίστο, τον κύτισο, την οξιά, το γαρίφαλο, τη γυψόφιλη, τη γενειοφόρο ίριδα, το γιουνίπερο, τη λεβάντα, την παπαρούνα, το φιλάδελφο, τη σκαμπιόζα και τον ίταμο.
Αργιλώδες - πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, αλλά μπορεί, εκτός κι αν βελτιωθεί, να είναι βαρύ και να κορρένυται σε νερό όταν ο καιρός είναι υγρός. Η ιδιότητά του να συγκρατεί νερό είναι ευνοϊκή για φυτά όπως η κλήθρα, η ανεμώνη των κήπων, η κρανιά, η βεργενία, ο φράξος, ο ελλεβορος, η λεύκα, η ιτιά, η κουφοξυλιά, ο τράλιος και, φυσικά, η τριανταφυλλιά.