Το παρακάτω άρθρο μαζί με το φωτογραφικό υλικό έχει αποκλειστικά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν προσφέρει τίποτα προς πώληση.

Το τουλιπόδεντρο και η οικογένεια της μαγνόλιας

Το τουλιπόδεντρο και η οικογένεια της μαγνόλιας
Όσο παραμένουμε στο θέμα των μεγαλύτερων δέντρων για μεγάλους κήπους, ας θυμηθούμε ότι υπάρχει ένα δέντρο που δεν το συναντάμε πολύ, και όταν το συναντάμε είναι σε κάποιο δημόσιο πάρκο η σε ένα μεγάλο κτήμα, άλλα είναι τόσο υπέροχο σε μέγεθος και μορφή ώστε αξίζει να το αναφέρουμε εδώ. Το Τουλιπόδεντρο ενδιαφέρει μόνο εκείνους που είναι αρκετά τυχεροί ώστε να διαθέτουν έναν πραγματικά μεγάλο κήπο. Είναι ένα αμερικάνικο είδος και στο περιβάλλον της πατρίδας του μπορεί να φθάσει τα 46 μ. Σε πιο ψυχρά κλίματα δε θα μπορέσει βέβαια να φθάσει σε τέτοιες διαστάσεις, άλλα όταν κάνουμε επιλογές θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας τις τελικές δυνατότητές του. Το δέντρο αυτό είναι ένας συγγενής της Μαγνόλιας και είναι πραγματικά αξιόλογο για τα χαρακτηριστικά του που διατηρούνται όλο το χρόνο. Το ανοδικό σχήμα και το φύλλωμά του είναι όμορφα, ο φλοιός του αναδίνει ένα άρωμα, τα φύλλα δε και τα άνθη του είναι ξεχωριστά. Τα φύλλα του κόβονται σε τετραγωνικό σχεδόν σχήμα στην άκρη, εκεί όπου τα φύλλα άλλων ειδών στενεύουν, σχηματίζοντας μύτη. Το φθινόπωρο παίρνουν ένα έντονα κίτρινο χρώμα που ενισχύει και τα άλλα χαρακτηριστικά του. Τα άνθη, που έχουν σχήμα τουλίπας, είναι ανοιχτά πρασινόχρωμα με πορτοκαλί στη μέση και με κίτρινους στήμονες. Εμφανίζονται στο δέντρο μόνο μετά από πολλά χρόνια ανάπτυξης, άλλα παρουσιάζουν μια θαυμάσια εικόνα σε πλήρη άνθηση. Όσο βρισκόμαστε στην οικογένεια των Μαγνολιδών, μπορούν να ικανοποιηθούν και οι ανάγκες του πιο μικρού κήπου με την επιλογή τριών από τα πολυάριθμα είδη τους, και αειθαλών και φυλλοβόλων. Σε κατιούσα σειρά μεγέθους θα αναφέρουμε τη Magnolia salicifolia, που αναπτύσσεται πιο γρήγορα από πολλά άλλα είδη αυτής της οικογένειας, η οποία παρουσιάζει εν γενεί αργή ανάπτυξη. Όταν ωριμάσει μπορεί να φτάσει τα 6 μ. Τα άνθη της είναι λευκά και μοιάζουν με άστρα, ανοίγοντας σε ένα πλάτος 10 εκ. τον Απρίλιο. Η αρωματική Μ.Denudata είναι λίγο μικρότερη από την προηγούμενη και φέρει λευκά κυπελλοειδή άνθη, που φθάνουν σε πλάτος 15 εκ. την άνοιξη. Η μικρότερη μορφή, που μοιάζει με θάμνο νάνο, είναι η M.Stellata. Φθάνει τα 3 μ. όταν ωριμάσει και έχει μια μάζα από λευκά αστεροειδή άνθη, επίσης αρωματισμένα, που εμφανίζονται το Μάρτιο και τον Απρίλιο. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα γοητευτική μικρή Μαγνόλια που πάντα διατηρεί ένα ευχάριστο σφαιρικό σχήμα και συμμαζεμένη εμφάνιση. Παραμένοντας μέσα στα όρια των μικρότερων κήπων, έχουμε ένα ανθεκτικό δέντρο με ασυνήθιστη εμφάνιση, την Davidia involucrata. Δέντρο πυραμιδοειδές, που φτάνει γύρω στα 3 μ. μετά από 10 χρόνια, και έχει πριονωτά φύλλα, χνουδωτά στο κάτω μέρος. Τα άνθη έχουν πρασινοκίτρινο χρώμα και είναι κρεμαστά, με εμφανή και απαλά βράκτια που κρέμονται ανάμεσα στα φύλλα. Αυτά τα βράκτια δίνουν στο δέντρο την ξεχωριστή του εμφάνιση. Μοιάζουν με πρόσθετα φύλλα με διαφορετικό σχήμα, μεγάλα και μακριά, που αναδιπλώνονται σαν μαντίλια που τα κουνούν. Πριν περάσουμε στα κωνοφόρα, υπάρχει, για εκείνους που αγαπούν τα αειθαλή, ένα όμορφο ανθοφόρο υβρίδιο, η Eucryphia x nymansensis. Φτάνει σε ύψος πάνω από 4,50 μ., έχει μια μέτρια ανάπτυξη κόμης και στις κατάλληλες συνθήκες αναπτύσσεται καλά. Δεν είναι απόλυτα ανθεκτικό είδος και μερικές φορές συνιστάται σαν δέντρο του δάσους, άλλα μπορεί να χρησιμέψει σαν ένα μεμονωμένο δέντρο αν το φυτέψουμε στο νότο και σε προφυλαγμένο σημείο. Το κύριο χαρακτηριστικό του, πέρα από το ωραίο σχήμα του και τα λαμπερά πράσινα φύλλα του, είναι τα άφθονα υπόλευκα άνθη του, που έχουν σχήμα ρόδου και φυτρώνουν σε ομάδες. Ανθεί μέχρι και τα τέλη του Σεπτεμβρίου και έτσι αυτό το όμορφο δέντρο παρέχει ένα ενδιαφέρον όταν τα υπόλοιπα δέντρα έχουν από καιρό χάσει τα άνθη τους.
697