Το μέγεθος των δέντρων και του κήπου

Το πιο συνηθισμένο λάθος είναι η επιλογή ενός πολύ μεγάλου δέντρου για έναν πολύ μικρο χώρο. Εκείνος που κάνει ένα τέτοιο λάθος συνήθως δεν παίρνει υπόψη του το μέγεθος που θα έχει το δέντρο όταν φτάσει στην πλήρη του ανάπτυξη. Μπορεί το μέγεθος του να είναι καλό για τον αρχικό ιδιοκτήτη, άλλα καθώς τα χρόνια περνούν και το σπίτι αλλάζει καμιά φορά χέρια, ο καινούριος ιδιοκτήτης μπορεί να βρει το δέντρο ενοχλητικό και να το κόψει. Έτσι ένα ακόμη ωραίο δέντρο χάνεται εξαιτίας της απερίσκεπτης επιλογής. Εκείνοι που φυτεύουν δέντρα, πρέπει να ξέρουν ότι τα φυτεύουν για τους επόμενους. Πόσοι πολλοί κήποι σε προάστια δεν έχουν την πανταχού παρούσα Κλαίουσα Ιτιά. Ωστόσο, και οι δυο αυτές ποικιλίες μπορούν να φτάσουν σε ένα ύψος 7,5 μ. όταν αναπτυχθούν με μια μέση εξάπλωση γύρω στα 9 μ. Αν δεχτεί κανείς μια μέση τιμή για πρόσοψη πλάτους περίπου 6 μ., τότε θα καταλάβουμε ότι οι μελλοντικοί ένοικοι του σπιτιού θα αναγκάζονται να ανοίγουν δρόμο μέσα από μια θάλασσα φύλλων για να φτάσουν στην μπροστινή πόρτα. Αν μάλιστα έχει βρέξει, τότε η εμπειρία αυτή θα είναι μάλλον όχι τόσο ευχάριστη. Μερικοί ιδιοκτήτες λύνουν το πρόβλημα κόβοντας την κορυφή του δέντρου - ένα ακόμη παράδειγμα όπου προτιμάται ο ακρωτηριασμός από την αντικατάσταση. Δυστυχώς δύσκολα μπορούμε να βρούμε ένα κρεμοκλαδές δέντρο εξίσου όμορφο με μια Κλαίουσα, που είναι ωραία όλες τις εποχές και υπέροχη στις αρχές της άνοιξης. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ένα πολύ όμορφο κρεμοκλαδές δέντρο που θα μπορούσε κανείς να το περάσει για Κλαίουσα Ιτιά, και που προέρχεται από ένα απροσδόκητο είδος, τον κρεμοκλαδή Πύρο τον ιτεόφυλλο, 3 μ. Ένα κρεμαστό δέντρο που είναι αρκετά μικρο για το γκαζόν μπροστινού κήπου είναι το Κυδωνίαστρο, που φτάνει σε ύψος 2,4 μ. περίπου μετά από 10 χρόνια. Κάνει πορφυρούς καρπούς πάνω σε κρεμαστούς μίσχους και έχει τη δική του γοητεία. Η ιαπωνική Κερασιά, είναι ένα άλλο κρεμαστό δέντρο με παρόμοιο ύψος. Κάνει διπλά ροζ άνθη τον Απρίλιο. Για εκείνους που τους αρέσει η Ιτιά και δεν μπορούν να βρουν χώρο για να τη φυτέψουν, η Salix repens (Φ) προσφέρει μια ενδιαφέρουσα λύση. Όταν ωριμάσει έχει μια εξάπλωση γύρω στα 2,4 μ. και ύψος 1,80 μ. Το γεγονός ότι έχει μέγεθος θάμνου την κάνει κατάλληλη για τους περισσότερους μικρούς κήπους. Έχει ένα ασημί χνούδι και χρώμα γκριζοπράσινο, κάνει δε ασημένιους ιούλους τον Απρίλιο. Υπάρχει και μια άλλη μικρότερη Κλαίουσα Ιτιά, όχι τόσο εύρωστη όσο η S. babylonica, που λέγεται S. purpurea "Pendula"(Φ). Αυτή είναι πιο κατάλληλη για κήπους που διαθέτουν κάποιο λογικό χώρο, ιδιαίτερα μάλιστα αφού αναπτύσσεται και σε ξηρές συνθήκες. Οι βλαστοί έχουν μια πορφυρή απόχρωση. Φθάνει σε ύψος 3 μ. περίπου σε 10 χρόνια και θα έπρεπε ίσως να είναι ένα πιο δημοφιλές δέντρο. Για να συνοψίσουμε όσα είπαμε για το θέμα του μεγέθους, θα μπορούσαμε να διατυπώσουμε έναν κανόνα - αν είμαστε αναγκασμένοι να κόψουμε ένα δέντρο για να το κάνουμε να ταιριάζει σε ένα χώρο, τότε η εκλογή αυτού του δέντρου ήταν εσφαλμένη από την αρχή. (Αυτό βέβαια δεν έχει καμία σχέση με το κανονικό κλάδεμα που είναι απαραίτητο για την υγεία του δέντρου και για να βγάλει περισσότερα άνθη και καρπούς).