Ποικιλίες με σχήμα κώνου

FASTIGIATA Όταν χρειαζόμαστε δέντρα στενά και όρθια για να πετύχουμε αντίθεση στο σχήμα, υπάρχουν αρκετά είδη, εκτός από το πανταχού παρόν Κυπαρίσσι, του οποίου η γοητεία είναι σχεδόν πάντα αποτελεσματική, αρκεί να είναι σωστά τοποθετημένο. FASTIGIATA είναι το βοτανικό όνομα που αναφέρεται στις λεπτές ποικιλίες που μοιάζουν με κώνο. Η Fagus sylvatica "FASTIGIATA ", 3,30 μ., είναι η στενή και λεπτή ποικιλία της Οξιάς της δασικής. Η Quercus robur "FASTIGIATA ", 4,80 μ., είναι η κωνοειδής ποικιλία της Βελανιδιάς. Ο Carpinus betulus "Pyramidalis", 4,20 μ., είναι μια πολύ ωραία ποικιλία του Καρπίνου (γαύρου), με πολύ φύλλωμα και κωνικό σχήμα και σαν φυλλοβόλο θα ήταν μια ευχάριστη αλλαγή για ένα μεμονωμένο δέντρο αντί των κωνοφόρων. Από τα σφεντάμια υπάρχει το Acer saccharinum "Fastigiatum", 4,5 μ. και από τις ανθοφόρες κερασιές υπάρχει η δημοφιλής Prunus "Amanogawa", 4,20 μ., και οι δυο με ροζ άνθη. Τα κωνοφόρα προσφέρουν μια πλούσια επιλογή. Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, τα σχήματα των κωνοφόρων μπορούν να περιγράφουν με γεωμετρικό τρόπο. Τα Cedrus atlantica, 3 μ., C. deodara, 3,6 μ., Larix και Thuia plicata, 4,20 μ., έχουν τριγωνικό σχήμα. Για κωνικά σχήματα, οι ποικιλίες του Chamaecyparis lawsoniana μας δίνουν τα "Fletcheri" , 3 μ., "Stewartii", 3 μ. και "Stardust", 2,40 μ., ανάμεσα σε άλλα. Από το Κυπαρίσσι έχουμε το Cupressus arizonica, το C. macrocarpa, 4,80 μ. η το C. x Cupressocyparis leylandii. Αν θέλουμε μια μορφή ψηλής κολόνας ανάμεσα στα κυπαρίσσια υπάρχει το ιταλικό Κυπαρίσσι, C. sempervirens "Stricta", 3,30 μ., το Chamaecyparis lawsoniana "Somerset" 4,50 μ., το C. "Green Hedger", 4,50 μ. και το "Columnaris Glauca". Οι άρκευθοι μας δίνουν τον εξαιρετικό και καλοκαμωμένο Juniperus communis "Hibernica" η J. virginiana "Skyrocket", 2,40 μ. Ο Calocedrus decurrens "Fastiagiata", 3,60 μ., γνωστός σαν αρωματικός Κέδρος, μας δίνει μια ψηλή στήλη που ξεχωρίζει με φόντο τον ουρανό. Οι άρκευθοι (Juniperus) Pfitzeriana έχουν αναφερθεί για την αψιδωτή ανάπτυξή τους σε σχήματα, που είναι πιο έντονη όταν το δέντρο είναι ημιώριμο. Αν ένα δέντρο πρόκειται να συμπεριληφθεί σε έναν κήπο για το σχήμα του και όχι για τα άλλα χαρακτηριστικά του, η τοποθέτηση και η παρουσίαση του είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Το σχήμα των Fastigiata (οξύληκτων) αξιοποιείται με φόντο το μακρινό ουρανό, σαν μια λόγχη ανάμεσα σε σειρές δέντρων. Για έναν τέτοιο σκοπό είναι χρήσιμα μόνο τα δέντρα που στην πλήρη ανάπτυξή τους φτάνουν σε ύψος πάνω από 12 μ. και βέβαια κάτι τέτοιο θα ήταν αποτελεσματικό μόνο σε σχέδια μεγάλης κλίμακας ή σε ένα ανοιχτό τοπίο. Για το συνηθισμένο κήπο ένα τέτοιο δέντρο χρησιμεύει καλύτερα σαν μια κατακόρυφη γραμμή που δημιουργεί αντίθεση με τα στρογγυλά σχήματα των θάμνων, η σαν ένα εντυπωσιακό σημείο που τραβά το βλέμμα και εστιάζει την προσοχή. Έχει επίσης προφανή πλεονεκτήματα από την άποψη ότι κάνει οικονομία χώρου, άλλα δεν πρέπει να κάνουμε υπερβολική χρήση για αυτό το σκοπό. Αν χρησιμοποιήσουμε πολλά ψηλά και στενά δέντρα σε έναν μικρο χώρο θα δημιουργήσουμε ένα δυσάρεστο αποτέλεσμα. Η κατακόρυφη γραμμή πρέπει να χρησιμοποιείται για ένα συγκεκριμένο σκοπό στη σύνθεσή του κήπου, με μια οικονομία, και ποτέ πρόχειρα και στην τύχη. Η εντύπωση που δίνουν τα δέντρα αυτού του σχήματος θα μπορούσε να παρομοιαστεί με εκείνη του κεφαλαίου γράμματος στην αρχή μιας πρότασης ή του θαυμαστικού στο τέλος της. Αν χρησιμοποιήσουμε πολλές κατακόρυφες γραμμές σε έναν κήπο, χωρίς να σκεφτόμαστε πολύ την τοποθέτησή τους, η έμφαση που δίνουν χάνει το νόημα της και το αποτέλεσμα γίνεται εκνευριστικό. Η τοποθέτηση του κρεμαστού δέντρου δεν παρουσιάζει προβλήματα. Στους περισσότερους κήπους χρησιμοποιούνται στη θέση του μεμονωμένου δέντρου πάνω στο γκαζόν, η στην άκρη μιας λιμνούλας, η σαν ένα κεντρικό κομμάτι σε μια πλακόστρωτη επιφάνεια. Οι μικρότερες ποικιλίες, όπως είναι η Betula pendula "Youngii", η Malus "Red Jade" ή η Salix caprea "Pendula", μπορούν πολύ καλά να τοποθετηθούν σε μια υπερυψωμένη πρασιά η να αποτελέσουν μέρος ενός κήπου με πολλά επίπεδα. Ένας καλός χώρος για αυτά τα δέντρα είναι τα αίθρια, όπου θα κάνουν πιο έντονο το φόντο, αφού κιόλας δεν έχουν τάση να απλώνονται. Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα του κωνοφόρου με σχήμα κώνου είναι η μεγάλη προσαρμοστικότητα του σε πολλές διαφορετικές θέσεις. Σαν μεμονωμένο δέντρο εκπληρώνει σωστά το ρόλο του, άλλα μπορεί να σταθεί και σαν ένα συμπαγές φόντο, όπου επιλέγοντας κατάλληλα τις αποχρώσεις μπορούμε να το κάνουμε να τραβά τη ματιά, η να εναρμονίζεται με το περιβάλλον του, ανάλογα με το τι θέλουμε να πετύχουμε. Το μεγάλο πλάτος της βάσης του κάνει επιβλητική την παρουσία του, ενώ η κωνική κορυφή του ξεχωρίζει ανάμεσα στα φυλλώματα των φυλλοβόλων. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που το βρίσκουμε να χρησιμοποιείται τόσο πολύ στις περισσότερες ποικιλίες του. Για μεγαλύτερο αποτέλεσμα χρειάζεται χώρο για να φαίνεται, έτσι ώστε η κάθε ποικιλία να δείχνει το ιδιαίτερο χρώμα η το περίγραμμά της, και όχι να συνωστίζεται με τα γειτονικά δέντρα.