Το παρακάτω άρθρο μαζί με το φωτογραφικό υλικό έχει αποκλειστικά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν προσφέρει τίποτα προς πώληση.

Καρποί και φθινοπωρινά χρώματα

Καρποί και φθινοπωρινά χρώματα
Μέχρι τώρα έχουμε συζητήσει πολλά χαρακτηριστικά διάφορων ποικιλιών, από τη γενική όψη του δέντρου μέχρι τα άνθη, τους καρπούς και το χρώμα των φθινοπωρινών φύλλων. Για να αποφύγουμε τις επαναλήψεις, τα είδη που έχουμε επιλέξει γι αυτό το κεφάλαιο δεν φυτεύονται τόσο συχνά η είναι τόσο ξεχωριστά ώστε αξίζουν μια ιδιαίτερη περιγραφή. Ο Κόρνος (Cornus florida), 1,80 μ., κάνει καρπούς με το ζωηρό κόκκινο χρώμα της φράουλας. Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες του, μια είναι η "Apple Blossom" και μια άλλη η "White Cloud". Το φθινόπωρο και οι δυο αυτές ποικιλίες γεμίζουν με φύλλα κόκκινα και πορτοκαλιά. Οι κίτρινοι και κόκκινοι καρποί της Αγριοκουμαριάς (Arbutus Andrachne), 2,10 μ., είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της. Έχει αειθαλή φύλλα που δημιουργούν αντίθεση με το χρώμα των καρπών. Είναι μια ελκυστική επιλογή για οποιονδήποτε κήπο. Έχουμε ακόμη την Αγριομηλιά, που θα μας δώσει όμορφους κατακίτρινους καρπούς με ένα χαρμόσυνο χρώμα προς τα τέλη του χρόνου, αν φυτέψουμε την ποικιλία Malus "Yelow Siberian", 3 μ. Όπως και τα άλλα είδη του γένους Malus, το δέντρο αυτό βγάζει όμορφα άνθη την άνοιξη, λευκού χρώματος. Η Halesia monticola, 2,10 μ., έχει ασυνήθιστα ευχάριστους καρπούς, που μοιάζουν με πουλί, με 2 - 4 πτερύγια υπόλευκου χρώματος και κρέμονται ανάμεσα στα φύλλα. Τα άσπρα άνθη το Μάιο είναι αρκετά όμορφα ώστε δικαιολογούν την επιλογή αυτού του είδους, που δεν φυτεύεται και τόσο συχνά. Αν θέλουμε άλικες ράγες σε αφθονία, κανένα άλλο δέντρο δεν μπορεί να συναγωνιστεί τα κυδωνίαστρα. Είναι κυρίως θάμνοι, ενώ το ημιαειθαλές Cotoneaster frigidus, 2,40 μ., θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα μικρο δέντρο. Δίνει άφθονες ζωηρόχρωμες ράγες όλο το χειμώνα. Από το γένος Sorbus το είδος hupelensis, 3 μ., έχει ροζ η άσπρες ράγες - μια αλλαγή από το κόκκινο. Αυτές αναπτύσσονται σε μεγάλα "τσαμπιά" με ευχάριστο χρώμα, ενώ το δέντρο ξεχωρίζει για τα κόκκινα και κίτρινα φύλλα του το φθινόπωρο. Για εδώδιμους καρπούς μπορεί κανείς να φυτέψει μια Μουσμουλιά (γερμανική), 3 μ, ένα δέντρο με μερικά εξαιρετικά χαρακτηριστικά. Έχει μια γεμάτη και εξαπλωμένη κορυφή και, παρόλο που οι καρποί της δεν έχουν ζωηρό χρώμα, έχουν διακοσμητική εμφάνιση και αν τους μαζέψετε μπορείτε να τους φάτε. Τα φύλλα γίνονται κοκκινωπά το φθινόπωρο. Ένα άλλο μεγάλο δέντρο με στρογγυλή κορυφή που δεν καλλιεργείται συχνά τώρα άλλα που αξίζει να το συμπεριλάβουμε, είναι η Μουριά - Morus nigra, 2,10 μ. Οι καρποί έχουν σκούρο κόκκινο χρώμα, γίνονται σε άφθονες ποσότητες και μερικές φορές στάζουν κόκκινο χυμό καθώς ωριμάζουν ανάμεσα στα φύλλα. Το δέντρο αυτό δεν είναι κατάλληλο για να κάθεται κανείς από κάτω του την εποχή που βγαίνουν οι καρποί, γιατί οι λεκέδες δεν βγαίνουν εύκολα από τα ρούχα. Πέρα από αυτό το μικρο μειονέκτημα, τα δέντρα αυτά έχουν μια γεμάτη χάρη εμφάνιση, τείνοντας να αναπτύσσουν έναν κοντό κορμό και γέρνοντας καθώς περνούν τα χρόνια, όπως κάνουν και οι μεγάλες μηλιές, έτσι που η μεγάλη ομπρέλα του φυλλώματος τους σχεδόν αγγίζει στο έδαφος. Οι κηπουροί που διαθέτουν ένα όξινο έδαφος μπορεί να προτιμήσουν τη Nyssa sylvatica, 2,10 μ., για την εξαιρετική της ομορφιά το φθινόπωρο. Τα φύλλα της είναι άλικα και πορτοκαλιά, λαμπερά και ζωηρόχρωμα, δίνοντας της μια θαυμάσια εμφάνιση. Δεν ανέχεται την άσβεστο και της αρέσει το υγρό έδαφος. Η Liquidambar styraciflua (Υγράμβαρη), 2,10 μ., έχει επίσης ένα όμορφο χρώμα το φθινόπωρο και είναι και αυτή ένα μικρο δέντρο, με ελκυστικό σχήμα. Το δέντρο αυτό περιέχει ένα κίτρινο ρετσίνι που ονομάζεται υγράμβαρη η μελιστύραξ και χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική (Balsamum Styrabis). Τέτοια δέντρα υπάρχουν στη Ρόδο, στη γνωστή περιοχή "Πεταλούδες" και είναι ακριβώς αυτό το δέντρο και ειδικότερα το ρετσίνι του που προσελκύει τις πεταλούδες. Τα σφεντάμια βέβαια είναι γνωστά για το φθινοπωρινό τους χρώμα και εδώ θα επιλέξουμε δυο. Το Acer griseum, 2,10 μ., και το A. nikoense, 2,10 μ. Το πρώτο έχει εξαιρετικό χρώμα το φθινόπωρο και ο φλοιός του ξεφλουδίζει με έναν περίεργο τρόπο, δημιουργώντας ένα ασυνήθιστο θέαμα. Το A. nikoense έχει κόκκινα φθινοπωρινά φύλλα, ζωηρόχρωμα και άφθονα. Αυτά τα δέντρα αναπτύσσονται πολύ αργά. Όπως όλα τα σφεντάμια, προσθέτουν κάτι σε κάθε κήπο.
773